2 Ağustos 2006, Çarşamba Dünyanın bir yerinde insanlar ölürken bir iyilik meleği olarak yaşayamasın. Bir balıkçı denizin ortasında sonsuzluğun göbeğinde sadece ailesine ekmek götürebilmek için çabalarken yaşadığı mutluluğun ve rahatlığın farkında değildir, o sadece ailesiyle birlikte olamadığı için lanet ediyordur. Okumuş ama bilinçsiz insanlar içip ülke ve hatta dünya sorunlarını tartışırken, sadece zaman öldürürler. Bir insan hiç bir zaman dünyaya tepeden bakamaz, herkes kendi yaşamını yaşar ve ölür. Beynimiz her zaman uyanık kalamaz dünya dönerken umarsızca biz de içinde umarsızlaşmaya başlıyoruz. Hayatınızın her saniyesinde beyninizi açık tutamayız ama en azından bir çaba gösterebiliriz. Bir filmde duymuştum. Kendini anlatmada sıkıntılar yaşıyorsan alıntı yap, nasıl olsa senin durumunu en iyi anlatan bir söz önceden söylenmiştir diyordu. Ama benim şu an için bir alıntım yok.