20 Ağustos 2006, Pazar İçimde biri var, kalbime eziyet çektiriyor; çekiyor, itiyor, tırnaklıyor, kanatıyor. Evet evet, onu hissediyorum. Tiyatrocuların hayatlarını yayınlaması gerekli bence, bir rolde oynadım ama çok zordu zira. Söylenmesi gerekeni söyleyip kapanır dudaklar, gözler girer devreye. El sallarken gülen gözler değil dudaklardır aslında... Bir şey yapmalı uyumalı bu gece ama nasıl?