24 Temmuz 2006, Pazartesi Deplasman ne kadar güzel bir kelime diye düşünürken, galibiyeti tattım. Saçımdaki beyazlar yaşlılıktan değil içimdeki havuzun derinliğini yazan yazıların beyazı. Küçüklerle iyi konuşuluyor, çok güzel dinleyip çok doğal anlatıyorlar, büyüklerse geçiştiriyor, yaşıtlar ise anlatıyor. Dudaklar durmalı, fren çekilmeli boyunduruklara, parmaklar daha fazla titre(me)meli? Özenle yazılmış ama platonik aşk tarafından reddedilip yırtılmış bir mektup gibi kaldım. Hiç değilse posta kutusuna ulaşsaydım veya üzerime göz yaşı düşseydi.